بیت کوین یک نوع ارز دیجیتال است. بیت کوین در حال حاضر با ارزش ترین ارز دیجیتال موجود است. ارزش بیت کوین در طی سال های گذشته تا به امروز به طرز قابل توجهی بالا رفته است. امروزه از بیت کوین به عنوان یک کیف پول الکترونیکی نیز استفاده می شود. قیمت بیت کوین نیز مانند دلار نوسان دارد.
احتمالا شما هم بارها در رابطه با اینکه پرداخت‌های رمزارزی چه تفاوتی با پرداخت‌های الکترونیک دارد. در پرداخت‌های رمزارزی دیگر بانک‌ها که به عنوان واسطه میان تبادل‌کنندگان عمل می‌کنند، حذف می‌شوند.
دیگر یک نهاد متمرکز برای ثبت و بروزرسانی تراکنش‌ها وجود ندارد بلکه داده‌ها در دفتر‌های کل زیادی در سراسر جهان پخش می‌شود. این باعث می‌شود که هیچ تراکنش جعلی‌ای نمی‌تواند شانسی برای تایید داشته باشد.
برای اطلاعات بیشتر در رابطه با تراکنش‌های رمزارزی ویدیو زیر را ببینید:
ارز دیجیتال بیت کوین چیست؟ (Bitcoin)
بیت کوینبیت کوین نوعی ارز دیجیتال است که با رسیدن قیمتش به 13 هزار دلار در اوایل سال 2018، به شهرت و شکوفایی زیادی رسید. این ارز دیجیتال، ترکیبی بود از خلاقیت، پشت سر گذاشتن موانع قانونی و کنار زدن واسطه‌ها در امور مالی و بانکی مختلف که تراکنش‌های مالی را در سطحی بین‌المللی مقدور می‌ساخت. به همین خاطر در مدت کوتاه ظهورش توانست توجه زیادی را به سمت خود جلب کند.
بعد از بیت کوین رمزارزهای بسیاری پا به دنیا گذاشتند که ویژگی‌هایی شبیه به آن داشتند و دارند. کریپتوکارنسی‌ها یا رمزارزها ویژگی‌ها و ظرفیت‌های فوق‌العاده‌ای دارند و به همین دلیل است که با گذشت حدود 10 سال از روی کار آمدنشان شهرت زیادی پیدا کرده‌اند.
کریپتوکارنسی‌ها در بستر شبکه‌ای بزرگ فعالیت می‌کنند که به آن «بلاک چین» می‌گویند. این شبکه، کاربران بسیار زیادی دارد و نمی‌توان در داده‌های آن دخل و تصرف کرد.
«گسترده بودن»، «تعداد زیاد کاربران»، «نبود امکان تخلف و تقلب در شبکه» و «نبود ناظری بر شبکه» آن را به محیطی آزاد و اثربخش برای فعالیت‌های ارتباطی در حیطه‌های گوناگون بدل می‌سازد.
به عبارت دقیق‌تر بیت کوین در بستر شبکه غیرمتمرکز بلاک چین فعالیت می‌کند.
تعریف بیت کوین
بیت کوین و کریپتوکارنسی‌های دیگر، خطوطی از رمزهای رایانه‌ای هستند که ارزش پولی دارند. این خطوط رمز با رایانه‌های قوی و همراه با مصرف زیاد انرژی برق تولید می‌شوند. به کریپتوکارنسی‌ها «ارز دیجیتال» هم گفته می‌شود.
این ارزها، شکلی از پول‌های دیجیتالی هستند که با محاسبات ریاضیاتی پیچیده خلق می‌شوند. شاید سوال کنید که «کریپتو» در واژه کریپتوکارنسی به چه معنا است و اصلا از کجا می‌آید؟ این واژه از «کریپتوگرافی» گرفته شده است.
کریپتوگرافی به فرایندی گفته می‌شود که از خلق سکه‌های جدید محافظت می‌کند.
نکته مهمی که درباره ارزهای دیجیتال وجود دارد، نبود نظارت‌های مرکزی بر آنها است. به زبان ساده، هیچ دولت، نهاد و اُرگانی روی این ارزها نظارت ندارد و در بستر شبکه‌ای کاملا آزاد، بی‌سانسور و بی‌مانع فعالیت می‌کنند.
دولت‌های مختلف در کشورهای گوناگون، هنوز نمی‌دانند که باید چه واکنشی نسبت به ارزهای دیجیتال داشته باشند.
برخی از آنها، با ممنوع کردن فعالیت در این عرصه به دنبال محدود کردن آثار آن هستند و برخی دیگر تلاش می‌کنند تا آن را بهتر درک کرده و با شناختش از ویژگی‌ها و ظرفیت‌هایی که دارد، نهایت استفاده را ببرند.
سفری کوتاه در تاریخچه بیت کوین
بیت کوین نخستین ارز دیجیتالی است. هیچ‌کس نمی‌داند که چه کسی آن را ساخته است. البته این موضوع تازه‌ای نیست. چون بیشتر ارزهای دیجیتالی در سکوت تولید می‌شوند.
گفته می‌شود که سازنده بیت کوین، فردی به نام «ساتوشی ناکوموتو» (Satoshi Nakomoto) است. دقیقا مشخص نیست که ساتوشی ناکوموتو واقعا یک فرد است یا گروهی از افراد تحت این نام، اقدام به تولید بیت کوین کرده‌اند.
بعد از تولد این رمزارز، دیگر خبری از ساتوشی ناکوموتو به گوش نرسید. مدتی بعد، رمزارزهای متفاوت دیگری مانند «لایت‌کوین»، «اتریوم» و… هم به دنیا معرفی شده‌اند.
یکی از مزایای اصلی بیت کوین این است که می‌توان آن را در حالت آفلاین هم در یک سخت‌افزار امن ذخیره کرد. به این حالت، «ذخیره سرد» گفته می‌شود. با وجود ذخیره سرد، امکان به سرقت رفتن رمزارزها به صفر می‌رسد.
ذخیره سرد، در مقابل «ذخیره گرم» قرار دارد. ذخیره گرم، نوعی ذخیره‌سازی است که طی آن، داده‌ها روی سطح اینترنت ذخیره می‌شوند و در نتیجه، امکان به سرقت رفتن آن به وجود می‌آید.
0 دیدگاه