به گزارش روابط گستر؛ جشن عروسی را آغاز زندگی مشترک یک دختر و پسر می دانیم. در جشن عروسی اهل خانواده هردو طرف، مهمان های خاص خود که اغلب از قوم و خویشان خود هستند دعوت می کنند. در جشن عروسی همه شاد هستند و پیوند عروس و داماد را به آنها تبریک میگویند. هر عروس و دامادی در جشن عروسی خود ممکن است برنامه ها یا مراسم ویژه ای تدارک دیده باشند. یک نمونه از این مراسمات مربوط می شود به جشن عروسی یک زوج جوان بدلکار که در جشن عروسیشان خود را آتش زدند.
یک زوج جوان در جریان برگزاری مراسم عروسی خود اقدام به آتش زدن خود کردند.
ویدئوی این عروس و داماد بیش از 15 میلیون بازدید در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی داشته است.
گیب جسوپ و امبر میشل، بدلکاران 42 ساله تصمیم گرفتند در طول عروسی خود به حرفه مشترک خود ادای احترام کنند.
این ویدئو با عنوان "وقتی بدلکاران ازدواج می‌کنند" با ایستادن عروس و داماد در کنار هم شروع می‌شود. لحظاتی بعد مردی دسته گل میشل را با یک وسیله محترقه بزرگ شعله ور می‌کند، و عروس و داماد آتش می‌گیرند.
آنها دست در دست هم در حالی که مهمانان در پس‌زمینه تشویق می‌کنند، حرکت می‌کنند و ظاهراً از این واقعیت که هر دو در آتش هستند ناراحت نیستند.
فیلم آتشین با زانو زدن جسوپ و میشل و خاموش کردن آتش آنها با کپسول آتش نشانی به پایان می‌رسد.
جشن عروسی
عروسی مراسمی سنتی یا آیینی است که طی آن آغاز یک ازدواج و زندگی مشترک یک زوج جشن گرفته می‌شود. این مراسم در کشورها و فرهنگ‌ها، ادیان و مذاهب، گروه‌های قومی و حتی طبقات اجتماعی گوناگون، به اشکال مختلفی برگزار می‌گردد.
در ایران عروسی‌ها اغلب با موسیقی سبک پاپ و موسیقی فولکلور مختص به هر منطقه و فرهنگ، برگزار می‌شود و کمتر عروسی در ایران از سبک‌های موزیک تخصصی برای جشن‌ها و عروسی‌ها مانند ترنس، هاوس، هارد ترنس، ریمیکس و… استفاده می‌شود.
تاریخچه جشن عروسی
برگزاری جشن برای عروسی ریشه در اعماق پیش از تاریخ دارد. در انجیل از معجزه عیسی در یک مراسم جشن عروسی در روستای قانا به تفصیل سخن گفته شده‌است.
در ایران نیز جشن عروسی پیر شالیار که ریشه‌های کهن اساطیری دارد، هنوز همه ساله در سالگرد ازدواج وی در مناطقی از کردستان گرامی داشته می‌شود. همچنین در مونیخ از سال 1810 میلادی، جشن اکتبر با مناسبت مشابهی هرساله برپا داشته می‌شود.
رسوم مشترک جهانی
تاریخچه برخی از رسوم در جشن عروسی، به پیش از تاریخ می‌رسد. این‌گونه از رسوم، در فرهنگ بسیاری از ملل جهان مشترک است. تبادل حلقه ازدواج، تبادل پول (مهریه و شیربها و مانند آن)، هدیه دادن گل، میهمانی در شب عروسی (ولیمه)، موسیقی، شعرخوانی، دعا و خواندن کتب مقدس (مانند قرآن) در فرهنگ ملل گوناگون به شکل‌های مختلف و با جزئیاتی متفاوت وجود دارد. برخی دیگر از رسوم، مانند رقص عروس و داماد یا بریدن کیک، اگرچه در برخی از فرهنگ‌ها مشابهند، ولی در تمامی فرهنگ‌ها وجود ندارند.
لباس عروس
لباس عروس همواره در طول تاریخ اهمیت فراوانی داشته‌است. همه عروس‌ها، مایل بودند زیباتر به نظر برسند. گاهی جواهرات نصب شده بر لباس عروس از لباس وی پراهمیت تر بوده‌است و لباس عروس چنان با جواهرات پوشیده می‌شد، که فقط جواهرات به چشم می‌آمد. زیاده روی در این کار باعث شد تا در قرن پانزدهم میلادی در انگلستان، شاهزاده مارگریت مجبور شود به دلیل سنگینی لباسش، برای راه رفتن از دو همراه کمک بگیرد.
رسم پوشیدن لباس عروس به رنگ سفید، به انگلستان در دوره ملکه ویکتوریا بازمی‌گردد. با وجود فراگیر شدن رنگ سفید در برخی از کشورها، بسیاری از ملل همچون هندیان ترجیح می‌دهند با لباس رنگی و ملی خود مراسم عروسی را بجا آورند.
جشن عروسی از مبحث کارکردی ازدواج جدا بوده و بخش قانونی و کارکردی ازدواج در کشورهای گوناگون، معمولاً در دفاتر قانونی انجام می‌شود.
جشن عروسی در ایران
عروسی در ایران، یکی از بخش‌های فرایند ازدواج در ایران است. این فرایند می‌تواند شامل رسوم زیادی همچون خواستگاری، بله بران، شیرینی خوران، مهر بران، نامزدی، عقد کنان، جشن عقد، جهاز بران، حنابندان و زفاف باشد. عروسی مرحله ماقبل زفاف بوده و معمولاً زفاف در همان شب عروسی رخ داده و پایانی است بر این فرایند. گاه زفاف تا سه روز پس از عروسی به طول می‌انجامید. در ایران معمولاً هزینه‌های جشن عروسی بر عهده داماد بوده و قالبا هزینه جهیزیه و خلعتی برعهده خانواده عروس است.[ جهیزیه در عروسی ایرانی به سرویس کاملی از لوازم منزل گفته می شود که خانواده عروس از مدت ها پیش از ازدواج دخترشان به خرید جمع آوری آن می پردازند. دیرینه ترین اجزاء جهیزیه ایرانی آینه، شمعدان و یک جلد قرآن است که از دیرباز در این سرزمین به صورت فرهنگ در آمده و رواج داشته است. امروزه با پیشرفت تکنولوژی اقلام بسیار زیادی از لوازم خانگی خصوصا لوازم الکترونیکی، به لیست جهیزیه ایرانی اضافه شده اند که هر خانواده بنا به بودجه اش، همه یا بخشی از آنها را تهیه می کند.
در برخی از مناطق ایران رسومی متفاوت با آنچه ذکر شد نیز وجود دارد، در این رسوم داماد، کل یا بخشی از هزینه جهیزیه را تأمین می‌کند یا کل یا بخشی از جهیزیه را خریداری می‌کند. در برخی از مناطق ایران و بیشتر در مناطق شمالی این کشور، رسم بر این است که چند روز قبل داماد و عروس به صورت مجزا مراسم برگزار می‌کنند. به این صورت که داماد با اقوام خود مراسم می‌گیرد و عروس با اقوام خود و سپس در روز پایانی، خانواده‌ها با هم یکی می‌شوند و داماد، عروس را با خود به منزل می‌برد.
یکی از سنتی‌ترین نمادهای مراسم عقد یا عروسی ایرانی‌ها، سفرهٔ عقد آنها می‌باشد. این سفره که بیشتر در زمان خواندن صیغه یا خطبه محرمیت، پهن می‌شود در بیشتر مناطق ایران رایج است. این سفره با نمادهایی که درون خود دارد، آئین‌ها و محتوای خاصی را به نمایش می‌گذارد که هر کدام، به فرهنگ باستانی ایران زمین بر می‌گردد.
0 دیدگاه