اجرای احسان علیخانی در عصر جدید، نوع مواجه او با شرکت‌کنندگان این برنامه در سری جدیدش، موجب انتقادهای گسترده‌ای شده. برخی معتقدند احسان علیخانی مودبانه حرف نمی‌زند و گاهاً مرز میان شوخی و توهین را نمی‌شناسد، این البته یک مشکل فراگیر در سال‌های اخیر است، مجریانی مانند احسان علیخانی که می‌خواهند صمیمی باشند اما مرزهای ادب و بی‌ادبی را گم می‌کنند. اما این میزان از صمیمیت در احسان علیخانی بسیار بیستر از بقیه مجری هاست. احسان علیخانی در زمینه مجری گری سابقه بسیار بالایی دارد و مردم دوست دارند از او رفتاری شایسته جایگاهش ببینند و خب گاهاً او از مرز خود فراتر می رود.
علیخانی البته در نوروزی که گذشت حواشی دیگری هم داشت، مثل حضور شرکت‌کنندگان جوکر در ویژه برنامه سال تحویل، در واقع او از آنتن صداوسیما به نفع برنامه‌اش در پلتفرم فیلیمو بهره برد و بدون آن که اسمی از جوکر بیاورد،دست به تبلیغ غیرمستقیم برنامه‌اش زد. او حالا یک قدرت بزرگ و عجیب در برنامه‌سازی‌ست، بهترین باکس کنداکتور صداوسیما مال اوست، از نوروز و عصرجدید تا رمضان و ماه عسل.
او به شدت در چارچوب رفتار می‌کند و مثلا تن می‌دهد به یک ماکت از استعدادیابی که اساسا خیلی از فضاهای نرمال در آن اجرا نمی‌شود و به طور روشن‌تر نیمی از جامعه در آن سهم چندانی ندارند، اما احسان علیخانی راه خودش را می‌رود و با «حقیقت» نسبتی ندارد، دقیقا همان اتفاقی که در جوکر می‌افتد و اصلا انگار قرار نیست خبری از زن‌ها باشد.
علیخانی سرباز نرمالیزاسیون یک شرایط گلخانه‌ای و فیک و غیرعادی‌ست، اجرا می‌کند و تریبون می‌گیرد، آقای دوست‌نداشتنی، تا ابد.
مصطفی جمشیدی، فعال رسانه‌ای در این باره می‌نویسد:
1- «عصر جدید» یک برنامه تفریحی و کپی دست چندم شوهای تلویزیونی ماهواره‌ای (مثل آمریکاز گات تلنت، یئته‌نک ترکیه و ...) است نه مرکز استعدادیابی و پرورش هنرمند، موسیقی‌دان یا هر چیز دیگر. احساساتتان را کنترل کنید، توقعتان را پایین بیاورید و جدی نگیرید.
2- «برخورد» یکی از مهمترین ارزش‌های رسانه‌ای است و واکنش‌های شدید ولو منفی به یک پدیده، سبب داغ‌شدن و بالا آمدن آن می‌شود. پتک‌های مجازی که بر سر علیخانی و کارشناسان برنامه‌اش فرود می‌آورید، خواسته قلبی اوست؛ چون با وایرال کردن عصر جدید، بازار علیخانی را سکه می‌کند.
3- جذب مخاطب به هر قیمتی هر چند از نظر اخلاقی مردود است اما مورد توجه بسیاری از کانال‌های ماهواره‌ای در سرتاسر جهان قرار می‌گیرد. در کشور ما که تلویزیون لقب رسانه ملی را یدک می‌کشد و میلیون‌ها انسان از کودکان تا اقوام مختلف به چند کانال معدود چشم می‌دوزند، رواج این رویکرد خطرناک و آسیب‌زاست.
4- وقتی آقای مجری در مواجهه با یک چوپان معصوم، از فرط خنده دهانش را تا بناگوش باز می‌کند، وقتی وسط اجرای یک قطعه موسیقی خاص، اشکال فنی پیش می‌آید، وقتی کارشناس برنامه به لهجه طبیعی شرکت کننده ناشیانه می‌توپد، وقتی رسانه ملی جولانگاه سلبریتی‌ها شده و آگاهی‌بخشی قافیه را به فان و سرگرمی می‌بازد، ضرباتی بر پیکر جامعه وارد می‌شود که شاید برای علیخانی و دوستان قابل‌فهم نباشد ولی تاثیر مخرب خود را می‌گذارد.
«بچه‌ها شوخی-شوخی سنگ می‌زنند و گنجشک‌ها جدی-جدی می‌میرند»
خبر 20:30 نیز موضوع به کار بردن واژه های بیگانه توسط داوران در عصر جدید و مجری ها، مهمان ها، خبرنگاران، مسئولان و … در سایر برنامه ها را مورد انتقاد قرار داد.
0 دیدگاه