به گزارش روابط گستر؛ علیرضا خمسه متولد 9 بهمن 1331 در تهران است. علیرضا خمسه بازیگر، فیلم‌نامه‌نویس، کارگردان و مجری ایرانی است. علیرضا خمسه یک بازیگر شاخص در سینمای کشور از سالیان دور تا به امروز به حساب می آید. علیرضا خمسه در نقش های بسیار متفاوت حضور داشته که هرکدام ویژگی خاص و گریم خاص خود را داشته اند مانند گریم علیرضا خمسه در فیلم "پایتخت" در نقش "بابا پنجعلی".
علیرضا خمسه در یک گفت و گوی صمیمانه با فریدون جیرانی از ماجرای اخراج از کلاس دانشگاه و تبعات بعد آن گفت. ویدئوی این گفت و گو را در پایین ببینید.
بیوگرافی علیرضا خمسه
علیرضا خمسه در 9 بهمن ماه سال 1331 در تهران به دنیا آمد. وی فارغ‌التحصیل رشته روان‌شناسی از دانشگاه شهید بهشتی است. خمسه در سال 1357 به فرانسه رفت و یک سال و نیم در مدرسه ون سن، آتلیه اگوستوبوال و آتلیه سیته یونیورسیته پاریس، دوره‌های مربوط به پانتومیم، حرکات بدنی و بازیگری را فراگرفت.
آغاز بازیگری علیرضا خمسه
در سال 1359 به ایران بازگشت و در سال 1360 برای اولین بار مقابل دوربین سینما رفت و در فیلم مرگ یزدگردبازی کرد. نوع خطوط چهره خمسه و تسلط او بر حرکات صورت (میمیک) و نرمی‌ای که در حرکات بدنش وجود دارد، از همان ابتدای ورود او به حیطه بازیگری، توجه کارگردان‌های کمدی‌ساز را به خود جلب کرد و بعد از فیلم جدی مرگ یزدگرد برنامه‌سازان تلویزیون سراغ او رفتند و در برنامه‌هایی مانند «نوروزنامه»، «هوشی و موشی»، «بورزید و بخندید»، «حواستو جمع کن» و «نگاه سوم» به اجرای قطعات نمایشی طنز پرداخت.
در سال 1367، خمسه در فیلم روز باشکوه ساخته کیانوش عیاری در کنار «علی نصیریان» «ایرج طهماسب» و «گوهر خیراندیش» بازی کرد. هرچند این فیلم از سوی تماشاگران با اقبال خوبی روبه‌رو شد، اما بازی در مجموعه تلویزیونی «هوشیار و بیدار» که سال 1367 از تلویزیون پخش شد، خمسه را بین مخاطبان کوچک و بزرگ به شهرت رساند. در همان سال که کیومرث پوراحمد فیلم خوب لنگرگاه را ساخت، خمسه در نقشی متفاوت در آن ظاهر شد. او در این فیلم، نقش «حمزه» را بازی می‌کرد که در مسافرخانه‌ای در شهر بندرعباس کار می‌کرد و پناهگاه دو نوجوانی شده بود که از تهران گریخته و به بندرعباس رفته بودند.
در سال 1369 با بازی در فیلم آپارتمان شماره 13 به کارگردانی یدالله صمدی در کنار زنده یاد «جمشید اسماعیل‌خانی» پرداخت. در این فیلم، خمسه صاحب آپارتمانی در تهران بود که برای فروش آن از کرمان به تهران آمد. او با بیان خوب لهجه کرمانی و بازی روان خود توانست جایزه بهترین بازی را از جشنواره بین‌المللی فیلم پیونگ‌یانگ کره شمالی در سال 1992 ازآن خود کند. این فیلم در جشنواره نامزد 7 سیمرغ بود و برنده 2 سیمرغ نیز شد.
در سال 1372 «ابوالحسن داوودی» فیلم من زمین را دوست دارم را ساخت. در این فیلم، خمسه نقش مردی فضایی را با گریمی متفاوت بازی کرد. بازی خوب خمسه و تروکاژ‌های تصویری این فیلممن زمین را دوست دارم را با اقبال خوبی از سوی تماشاگران روبه‌رو کرد. در همین سال حسن هدایت فیلم چشم شیطان را با ژانری حادثه‌ای و متفاوت از دیگری کار‌های خمسه، مقابل دوربین برد و نقش اول آن را به خمسه داد. در این فیلم، بازی پرتنش و فعال، او را کاندیدای بهترین بازیگر نقش اول مرد در سال 1372 و دوازدهمین جشنواره فیلم فجر کرد.
چشم شیطان از این دوره جشنواره نامزد دریافت 5 سیمرغ و برنده 3 سیمرغ شد. در همان سال، خمسه مجموعه بشین، پاشو، بخند را برای گروه کودک و نوجوان شبکه دو کارگردانی کرد و در سال 1378 در مجموعه تلویزیونی «می‌گی نه؟ نگاه کن!» حضور یافت.
در سال 1387 خمسه در فیلم «بیست» به ایفای نقش پرداخت و به‌خاطر بازی در این فیلم موفق به دریافت جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد مکمل از بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجرشد.
بازی متفاوت علیرضا خمسه در مجموعه پایتخت
علیرضا خمسه در مجموعه پایتخت 1، پایتخت 2، پایتخت 3، پایتخت 4 و پایتخت 5 نقشی متفاوت را در نقش «بابا پنجعلی (پدر نقی معمولی)» ایفا کرد که مورد استقبال فراوان مخاطبان قرار گرفت.
استندآپ حاشیه ساز علیرضا خمسه در کانادا
علیرضا خمسه در کشور کانادا و برای ایرانیان مقیم این کشور اقدام به برگزاری یک استندآپ کمدی حاشیه ساز کرد که بعد از آن اخباری مبنی بر ممنوع التصویر شدنش در ایران و نیز عدم حضورش در مجموعه نوروزی پایتخت منتشر شد.
خمسه در این برنامه که با عنوان «خمسه شو» در کشور کانادا اجرا شده، می‌گوید: «این قدر هوا خوبه که روی خلق‌وخوی مردم هم تأثیر گذاشته. روز اولی که رسیده بودم، به جای تهران که همه عصبی‌ان و به هم فحش میدن، [این جا می‌گفتند] صبح بخیر، روز خوبی داشته باشید، سلام و... دقت کردم دیدم سگ‌هاشون هم همین جورن. وقتی رسیدم، رسما یه سگ به من گفت: هلو، گود مورنینگ!» و صدای سگ درمی‌آورد.
او بعد این طور ادامه می‌دهد که سگ‌های ایرانی پاچه می‌گیرند، کلاغ‌ها هم به جای آن که «قارقار» کنند، «قِرقِر» می‌کنند و بر سر مردم، خراب‌کاری می‌کنند.
0 دیدگاه