به گزارش روابط گستر؛ حضرت عبدالعظیم حسنی از نوادگان امام حسن مجتبی است. شهر ری میزبان مقبره حضرت عبدالعظیم حسنی است. آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی هرساله میزبان هزاران نفر زائر از ایران و کشورهای مختلف است. به مناسبت سالروز وفات حضرت عبدالعظیم حسنی، سوگواره ای تحت عنوان " یار همیشگیم2" با صدای محمدرضا نوشه ور منتشر، و تقدیم ساحت مقدش حضرت عبدالعظیم حسنی شد.
عقیق: حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) از محدثین بزرگ عالم تشیع بود که در دوران حیات با برکتش ٣ امام معصوم را درک کرده و از عباد و زهاد زمان خویش بوده است.
ایشان که از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) بود، به جهت دارا بودن دریایی از علم همواره مسلمانان از وجودش بهره میجستند و از سخنان و مواعظ او استفاده می کردند.
در روایات آمده است که آن حضرت، در ری بیمار شد و در تاریخ (پانزدهم شوّال 252 ق) بر اثر بیماری رحلت کرد و برخی را عقیده بر این است که ایشان را عوامل معتز بالله به شهادت رسانده اند.
مزار حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در شهر ری واقع شده و از فضائل زیارت بارگاه او روایتى از امام هادى (علیه السلام) نقل شده است که فرموده اند: ثواب زیارت قبر حضرت عبد العظیم علیه السلام، همانند زیارت مرقد سیّد الشهداء علیه السلام است.
در تقویم شمسی فردا ٢٧ اردیبهشت ماه در تقارن با (پانزدهم شوّال 252 ق) مصادف است با سالروز وفات حضرت عبدالعظیم حسنی(ع).
به همین مناسبت، سوگواره ای در قالب ویدئو کلیپ با عنوان «یار همیشگیم٢» سروده ای از «امیر حسین الفت» و «محمد جواد امامی» با صدای «سید محمدرضا نوشه ور» پیش روی محبین آستان اهل البیت (ع) قرار گرفت.
اثر پیش رو، به همت سازمان فضای مجازی سراج و با همکاری آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)، به پیشگاه مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی(علیه السلام) تقدیم شده است.
مهدی شکارچی میکس و مسترینگ و استودیو مولود کعبه در بخش تدوین، از دیگر عوامل تولید کننده این سوگواره نیز هستند.
جهت دانلود با کیفیت این اثر ویدئویی، هم اکنون می توانید به کانال تلگرام پایگاه خبری سراج24 به نشانی: https://t.me/seraaj24 مراجعه کنید.
لازم بذکر است پیش از این، اثر «یار همیشگیم١» با شعری از «مهدی ده نمکی» و با صدای «سید محمدرضا نوشه ور» در سال ١٣٩٩ تهیه، تولید و منتشر شده است.
همچنین در ادامه قطعه «یار همیشگیم٢» قابل مشاهده است:
حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)
عبدالعظیم حسنی یا شاه عبدالعظیم از نوادگان امام دوم شیعیان، حسن بن علی است که در شهر ری (حرم شاه عبدالعظیم) دفن شدهاست. کنیه وی ابوالقاسم و ابوالفتح است.
عبدالعظیم از نوادگان حسن بن علی و از افراد برجسته مکتب هادی بود. از قول ابوحمّاد رازی نقل شدهاست که هادی از او خواستهاست هر سؤالی در ناحیه اش پیش آید از عبدالعظیم حسنی بپرسد. در حدیث مفصل دیگری که در امالی صدوق نقل شدهاست، عبدالعظیم عقیده خود در امور دینی را به هادی عرضه کرد و مورد تأیید او قرار گرفت. عبدالعظیم تحت فشار حکومت عباسی به ری گریخت و در خانهٔ یکی از شیعیان ساکن شد و شب روز را به زهد و عبادت میپرداخت تا اینکه پس از چند روز بیماری از دنیا رفت. شیعیان ری تشییع جنازه باشکوهی برایش برگزار کردند و مقبره بزرگی برایش بنا نمودند.
زندگینامه حضرت عبدالعظیم حسنی
عبدالعظیم حسنی در روز پنجشنبه چهارم ماه ربیعالثانی سال 173 قمری (13 شهریور 168 خورشیدی، 789 م)، در زمان پیشوای هفتم شیعیان موسی کاظم در شهر مدینه زاده شد. پدرش عبدالله و مادرش فاطمه یا حیفا نام داشتند. همسر وی خدیجه دختر قاسم بن حسن بن زید بن حسن مجتبی (پسرعموی پدرش که در تجریش تهران به نام امامزاده قاسم مدفون است) بود.
عبدالعظیم به دستور علی النقی به شهر ری وارد میشود و در سرداب خانه یکی از شیعیان آن شهر به زندگی پنهانی روی میآورد. او روزها روزه میگرفت و شبها به نماز میایستاد. گاهی پنهانی از خانه بیرون میآمد و قبری را که اکنون روبروی آرامگاهش است زیارت میکرد. وی پس از مدتی بیمار میشود و چندی بعد در روز سهشنبه پانزدهم شوال سال 252 قمری (11 آبان 245 خ، 866 م)، در زمان پیشوای دهم شیعیان علی النقی (خلافت عباسیان) درگذشت. وی 79 سال قمری (77 سال خورشیدی) عمر کرد.
محل دفن حضرت عبدالعظیم حسنی
حرم شاهعبدالعظیم محل دفن عبدالعظیم حسنی است که در شهر ری (در جنوب تهران) قرار دارد. این آرامگاه مربوط به دوره ایلخانی - دوره صفوی - دوره قاجار است. این اثر در تاریخ 11 بهمن 1334 با شمارهٔ ثبت 406 بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
بنای نخستین این آرامگاه را محمد پسر زید داعی علوی در نیمه دوم قرن سوم هجری قمری برابر با با قرن نهم میلادی تعمیر اساسی کرد. در گاه اصلی ورودی آن که در شمال آرامگاه قرار دارد به فرمان پادشاهان خاندان بویه و سپس با تلاش مجدالملک قمی ساخته شد.
بنای آرامگاه در بخش پایین چهارگوشی است که هر سوی آن حدود هشت متر است. در بالا مانند همه بناهای سلجوقی برفراز چهارگوشه حرم چهار گوشوار یعنی چهار طاق مورب بنا کردهاند و بالاتر از آن یک هشت ضلعی و بر روی آن یک شانزدهضلعی ساختهاند. روی این شانزدهضلعی گنبد اصلی حرم ساخته شدهاست. تمام این بخشها از درون آیینهکاری شدهاست. تعمیر و تغییرات اصلی این بخش در زمان شاهطهماسب صفوی انجام گرفتهاست. صحنها و ایوان از آثار دوره صفوی میباشد. در دوره قاجار تعمیرات و اضافات بسیاری صورت گرفت. پوشش زرین گنبد به فرمان ناصرالدین شاه در سال 1270 هجری قمری برابر با 1835 میلادی انجام گرفته است.
0 دیدگاه