به گزارش روابط گستر؛ مریم کاظم زاده اولین عکاس زن جنگ درگذشت. مریم کاظم زاده همسر شهید :اصغر وصال" فرمانده گروه "دستمال سرخ ها" در زمان جنگ بود. مریم کاظم زاده مهر 1359 به مناطق جنگی رفت و درآنحا خاطرات زیادیرا ثبت دوربین خود کرد. برخی از عکس های مریم کاظم زاده به چاپ رسیده است.
مریم کاظمزاده، عکاس باسابقه سالهای انقلاب و جنگ تحمیلی و همسر شهید اصغر وصالی فرمانده «دستمال سرخها» در زمان دفاع مقدس درگذشت.
مریم کاظمزاده، اولین عکاس زن جنگ بود که مهر سال 59 به مناطق جنگی رفت و خاطرات بسیاری از حضور رزمندگان و فرماندهان در مناطق جنگی ثبت کرد.
حضور مریم کاظمزاده در کردستان و همراهی با شهید مصطفی چمران، عکسهای زیادی از آن دوران به یادگار گذاشته است که بخشی از آنها در کتاب «عکاسان جنگ» توسط بنیاد روایت فتح به چاپ رسیده است.
مریم کاظمزاده در 65 سالگی درگذشت
علیاصغر وصالی طهرانیفرد (اصغر وصالی)، همسر او در سال 1329 در منطقه دولاب تهران به دنیا آمد که به دلیل تقارن میلادش با ماه محرم نامش را علیاصغر گذاشتند.
او در سالهای جوانی توانست با مشقت فراوان از ایران خارج شده و دورههای چریکی را در میان مبارزان فلسطینی طی کند. سپس به ایران آمد و زندگی مخفی خود را شروع کرد، اما سرانجام توسط عوامل رژیم طاغوت بازداشت شد.
وصالی طهرانیفرد در ابتدا به اعدام و بعد با یک درجه تخفیف به حبس ابد محکوم شد، ولی بعدها حکم تغییر کرد و دوازده سال زندان برایش بریدند. در اواخر سال 56 هم بعد از پنج سال و نیم حبس، از زندان آزاد شد.
با پیروزی انقلاب، علیاصغر انتظامات زندان قصر را تشکیل داد و در سال 59 وارد تشکیلات نوپای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و از بنیانگذاران اصلی بخش اطلاعات سپاه گردید و مدتی نیز فرماندهی بخش اطلاعات خارجی را برعهده گرفت.
روحیه علیاصغر به هیچ وجه با امور اداری و ستادی سازگار نبود و به همین دلیل مسئولیت خود را در ستاد کل سپاه رها کرده و به جبهه غرب شتافت تا به نبرد رودررو با ضدانقلاب و متجاوزین بعثی بپردازد.
او با گردان تحت امرش در سختترین جبهههای غرب کشور خوش درخشید و جمع قابلتوجهی از آنان نیز به شهادت رسیدند. نیروهای تحتامر علیاصغر وصالی به دلیل بستن دستمال سرخ بر گردنهایشان به «گروه دستمال سرخها» شهرت داشتند. وجه تسمیه نام این گروه به شهادت یکی از اعضای جوان آن باز میگردد. او به هنگام شهادت، لباسی سرخ بر تن داشت که همرزمانش بهعنوان یادبود وی، تکههایی از لباس او را بر گردن بستند و عهد کردند که تا گرفتن انتقامش، آن را از خود جدا نکنند.
روز تاسوعای سال 1359 تصمیم گرفته شد عملیاتی برای روز عاشورا تدارک دیده شود. حوالی ظهر عاشورا، علیاصغر در تنگه حاجیان از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و بر اثر همین جراحت، مصادف با چهلمین روز شهادت برادرش اسماعیل به شهادت رسید. پیکر پاک شهید علیاصغر وصالی طهرانیفرد در قطعه 24 بهشت زهرا تهران در کنار برادرش و در میان یارانش (گروه دستمال سرخها) به خاک سپرده شد.
0 دیدگاه