رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خواف گفت: عثمان محمدپرست استاد پیشکسوت و دوتار نواز معروف کشور و استان خراسان رضوی در سن 94 سالگی در بیمارستان 22 بهمن خواف دارفانی را وداع گفت.
محمود باعقیده روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: این استاد شاخص موسیقی سنتی کشور از 10 سالگی با دوتارنوازی مانوس بود و آثار مطرح و معروف مختلفی شامل چاوشی و سرحدی از خود به یادگار گذشته و در همایشها و آیینهای مختلف در داخل و خارج کشور به اجرای برنامه پرداخته است.
وی ادامه داد: نام مرحوم محمدپرست به عنوان گنجینه زنده بشری در زمینه موسیقی مقامی در میراث فرهنگی ناملموس کشور طی سنوات گذشته به ثبت رسید.
رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خواف گفت: نسخه‌ای از گواهینامه ثبت جهانی دوتار که به 2 زبان انگلیسی و فارسی نگارش شده است سال 1399 به مرحوم عثمان محمدپرست اهدا شد.
با عقیده افزود: این گواهینامه از طرف دکتر بهروز وجدانی که عهده‌دار پرونده ثبت جهانی دوتار با عنوان "مهارت سنتی ساختن و نواختن دوتار" در یونسکو بود به استاد عثمان محمدپرست اهدا شده است.
وی ادامه داد: نخستین کاشی ماندگار خراسان رضوی در راستای حفظ میراث ناملموس کشور سال 1396 از سوی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی بر سر در منزل عثمان محمدپرست نصب شد.
او اضافه کرد: این استاد شاخص موسیقی سنتی کشور با بسیاری از استادان موسیقی ایران از جمله جلیل شهناز، محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، فرهنگ شریف، اکبر گلپایگانی و اصغر بهاری کار کرده است
عثمان محمدپرست در سال 1307 در شهر خواف استان خراسان رضوی متولد شد وی همچنین دارای فعالیت‌های خیرخواهانه در حوزه مدرسه سازی بود.
مرکز شهرستان خواف در فاصله 267 کیلومتری جنوب غربی مشهد واقع است.
دوتار نوازی استاد عثمان محمدپرست را ببینید.
مراسم تشییع و اقامه نماز بر پیکر ایشان روز جمعه(فردا 30 اردیبهشت 1401) همزمان با نماز ظهر، در مصلی خواف برگزار خواهد شد.
مراسم تجلیل از عثمان محمدپرست با حضور معاون سابق هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
عثمان محمدپرست در سال 1307 در شهر خواف از توابع خراسان رضوی زاده شد. او از 10 سالگی با دوتار مأنوس بوده است. پدر وی با نوازندگی مخالف بود. اما پس از آنکه دید عثمان درباره حضرت محمد(ص) شعر می‌گوید و می‌نوازد نظرش تغییر کرد.
وی از طایفه «بای» بود که طایفه‌ای دامدار و چادرنشین هستند. عثمان محمد پرست، شش پسر و سه دختر دارد. وی دربارهٔ آغاز فعالیت‌های خود در عرصه موسیقی می‌گفت: از دوازده یا سیزده سالگی با دوتار هم نواز شدم و روزها و شب‌ها بعد از فراغت از کار که جوهر هر مرد خوافی است به سماع روحانی با خویشتن خویش می‌پرداختم و هیچ گاه استادی در این زمینه نداشتم. دو تار یعنی عشق، «دوتار»، ساز آرام و ملایمی است که هم نوازنده را آرامش می‌دهد و هم مردمی را که علاقمند به این ساز هستند.
عثمان محمدپرست، در خصوص منشأ دوتار نوازی می‌گفت: «خاستگاه دوتار، سه شهر خواف، تایباد و تربت جام است که بیشتر آهنگ‌های فارسی و محلی می‌پردازند و بعد از آن هم در قوچان، شیروان و بجنورد دوتار رایج است که با آن آهنگ‌های کردی و ترکی می‌زدند، از آنجا هم به ترکمن‌ها در گنبد کاووس رسید که با دوتار، آهنگ‌های ترکمنی می‌نواختند.»
عثمان محمدپرست آثار مطرح و معروفی دارد که از چاوشی و سرحدی گرفته تا دیگر مقام‌های این دیار، اجراهای گوناگونی را درعین وحدت آفریده بود.
او نخستین کسی بود که در سال 1353 ترانه نوایی نوایی را اجرا کرد.
او علاوه بر فعالیت هنری در امور خیریه هم پویا بود و در ساخت بیش از 900 مدرسه به همراهی خیرین دیگر مشارکت داشت همچنین او در هزینه درمان کودکان مبتلا به سرطان نیز گام برداشته و این امور بازتاب همان جمله معروفش است که می‌گفت "در راه خدا موسیقی نواختم" و همه این‌ها او را به چهره‌ای محبوب در ایران تبدیل کرده است.
در 8 شهریور 1396 خورشیدی، نخستین کاشی ماندگار خراسان رضوی در راستای حفظ میراث ناملموس کشور از سوی اداره کل میراث فرهنگی خراسان رضوی بر سر در منزل عثمان محمد پرست نصب شد.همچنین پس از موفقیت در ثبت جهانی دوتار در چهاردهمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو، نسخه‌ای از گواهینامه ثبت جهانی دوتار که به دو زبان انگلیسی و فارسی نگارش شده بود به عثمان محمد پرست اهدا شد.
استاد عثمان محمدپرست
عثمان محمدپرست متولد1307 معروف به عثمان خوافی از استادان دوتار نوازی خراسان بود. وی در سال‌های اخیر چندین بار در بیمارستان بستری شده بودند و طی روزهای اخیر به دلیل عفونت ریه و تشدید آن به بیمارستان رفته بود که پس از دو روز بستری، صبح 29 اردیبهشت 1401 در بیمارستان 22 بهمن خواف در سن 94 سالگی درگذشت.
بزن عثمان که غم دارد دل من
بزن عثمان که روحی در تن من
بزن عثمان که در سوگت بی قرارُم
بزن سازی که غم دارد دل من
ز عثمان و ز خواف زان دوتارش
حکایت ها کند ساز در دل من
زدی چنگی مست بر آن دوتارت
که بذر عشق نشاندی در دل من
الا ای عشق یزدان، مرد مردان
که یادت جاوِدانه است در دل من
.jpg)
0 دیدگاه