جشنواره آتش هر ساله در هندوستان یرگزار می شود. جشنواره آتش در معبد الهه دورگا پارامشواری برگزار می شود. جشنواره آتش به منظور دفع شیطان برگزار می شود. در جشنواره آتش هر رشرکت کننده 5 پرتاب دارد. جشنوره آتش به بر اساس 3 عنصر اصلی هستی، خاک، آب و آتش برگزار می شود.
به عنوان بخشی از یک سنت چند صد ساله، صدها عبادت کننده هندو، به سمت یکدیگر مشعل‌های آتشین پرتاب کردند.
آنان چوب‌های نخل خرما که در آتش می‌سوزد را پرتاب کردند که طبق اعتقادات آن‌ها شر را از بین می‌برد و شرکت کنندگان را از شر بیماری‌ها خلاص می‌کند.
شرکت کنندگان به دو گروه تقسیم شدند و مشعل‌های سوزان را به سمت حریفان خود پرتاب کردند. هر نفر مجاز به انجام پنج پرتاب است
افرادی که در این مراسم دچار سوختگی می‌شوند، با ماده‌ای که از زعفران و زردچوبه تهیه می‌شود، درمان می‌شوند.
دورگا
دورگا، یکی از ایزدبانوان سه‌گانه در اساطیر هند است.
برخی شاخه‌های مذهب هندوئیسم بر این عقیده‌اند که با کمک سرسوتی و پارواتی، دورگا به صورت تجسمی جدید از لاکشمی زاده شده‌است.
اغلب دورگا را به صورت زنی جنگاور، سوار بر شیر یا ببر تصویر کرده‌اند که چندین دست دارد و سلاح‌های گوناگونی در مشت می‌فشارد و در نبرد با مهیش‌اسورا (میش‌اهورا) است. از این‌رو از دورگا با لقب «مهیش‌اسوراکش» هم یاد می‌شود. این تصویر از او، دورگا را به صورت نمادی از نیرو و توان زنانگی نشان می‌دهد.
هند
هند یا گاهی هِندِستان، با نام رسمی جمهوری هند، کشوری در جنوب آسیا است. هند، دومین کشور جهان از نظر جمعیت، هفتمین کشور از نظر مساحت، و پر جمعیت‌ترین دموکراسی جهان است. از جنوب توسط اقیانوس هند، از جنوب غرب با دریای عرب، و از جنوب شرقی هم توسط خلیج بنگال احاطه شده، همچنین از سمت غرب با پاکستان؛ از شمال با چین، نپال، و بوتان؛ و از سمت شرق با بنگلادش و میانمار مرز مشترک دارد. هند در اقیانوس هند با سری‌لانکا و مالدیو مجاور بوده و جزایر آندامان و نیکوبار آن با تایلند، میانمار و اندونزی مرز آبی مشترک دارد. انسان‌های مدرن تا 55٬000 سال قبل، هنوز از آفریقا وارد شبه‌قاره هند نشده بودند. اشغال طولانی مدتشان، در ابتدا به صورت اشکال مختلفی از انزواهای شکارچی-گردآورنده بود که موجب شد آن منطقه بعد از آفریقا، از نظر تنوع ژنتیکی انسان‌ها تبدیل به متنوع‌ترین منطقه جهان گردد. حدود 9000 سال پیش در این شبه‌قاره، زندگی ثابت و مستقر در حواشی غربی حوضه آبریز رودخانه سند پدیدار گشت که طی هزاره سوم قبل از میلاد به تدریج به تمدن دره سند تکامل پیدا کرد. در 1200 قبل از میلاد، فرمی باستانی از زبان سانسکریت، و زبان هندو-اروپایی، از شمال غرب به داخل هند انتشار یافته، و به صورت زبان ریگ‌ودا نشر یافت، به گونه‌ای که به عنوان طلوع هندوئیسم در هند ثبت گردیده‌است. زبان‌های دراویدی هند در مناطق شمالی و غربی جایگزین شده‌است. در 400 قبل از میلاد، قشربندی و محرومیت اجتماعی توسط نظام اجتماعی کاست در هندوئیسم شکل گرفت، و بودیسم و جائینیسم ظهور کرده و از عدم ارتباط رتبه‌بندی اجتماعی با وراثت پشتیبانی کردند. اتحادهای سیاسی منجر به پیوستن امپراتوری مائوریا و گوپتا در گانگس باسین شد. مجموعه دوران این امپراتوری‌ها پر از خلاقیت‌های وسیع بود،[13] اما در آن انحطاط وضعیت زنان، و افزوده شدن دستگاه منظمی از عقاید نجاست نیز مشهود است. پادشاهان میانی در جنوب هند، نوشته جاتی به زبان دراویدی و فرهنگ‌های مذهبی را به پادشاهان جنوب شرق آسیا صادر نمودند.
0 دیدگاه