تولید فولاد از اکتشاف و استخراج تا ریخته‌گری و در ادامه نورد و … نیروهای انسانی زیادی را به کار می‌گیرد که اشتغالزایی در سطح گسترده برای کشور ایجاد می‌کند.اشتغالزایی و جذب نیرو تنها بخشی از منفعت‌های صنعت فولاد است. شرکت فولاد مبارکه اصفهان یکی از فعالان برجسته این عرصه است که عدد قابل توجهی از اشتغال کشور به صورت مستقیم و غیر مستقیم را از آن خود کرده که اقدامی ارزنده و قابل تقدیر است توأمان این امر منجر به تربیت متخصصین و کارشناسان زیادی شده که نیروی ماهر و دانش‌آموختگان کشور را افزایش می‌دهد
همچنین تاثیر سلسله‌ای این موضوع، در اشتغالزایی که منجر به فقرزدایی و کاهش جرم می‌باشد، مشهود بوده و نشانگر این امر است که صنعت فولاد به عنوان یکی از صنایع مادر نقش کلیدی در چارچوب اقتصاد ملی به عنوان ستون و پایه فعالیت های صنعتی و اقتصادی دارد. مساله مهم دیگر صادرات فولاد است که سبب تامین ارز خارجی شده و در شرایط فعلی کشور متاثر از تحریم‌ها، نقش بسیار حیاتی و مهم تلقی می‌شود؛ در نظر داشته باشیم صادرات و رونق فولاد وابسته به تولید محصولات متنوع، استاندارد و با قیمت رقابتی است.
ارائه خدمات آموزش، فروش تکنولوژی و خطوط تولید و پشتیبانی‌های فنی و مهندسی به دیگر کشورها، از دیگر مزایای این صنعت است؛ همچنین توسعه صنعتی و اقتصادی که تولیدکنندگان و فعالان صنعت فولاد برای کشورمان به ارمغان می‌آورند، باعث رونق بخش‌های ساخت ماشین‌آلات، معدن، کشتی‌سازی، خودروسازی، حمل و نقل، صنایع مرتبط با تولید و انتقال انرژی و… می‌شود.
موضوع دیگر اقداماتی است که فولادسازان به سبب ذات فعالیتشان ناگزیر به انجامند ولی فی‌الواقع شهروندان بسیاری از آن منتفع می‌شوند، نمونه‌ای از آن ورود فولادسازان در بحث جاده‌سازی، احداث نیروگاه و … است که در اکثر مواقع سکنه منطقه مربوطه نیز از این اقدامات بهره می‌برند. در کنار این موضوع ورود شرکتهای فولادی در بحث مسئولیت‌پذیری بی نظیر بوده و نگاهی به اقدامات آنها، تاثیر بر فرهنگ، بهداشت، زیرساخت و آموزش را عیان می‌کند.
برآوردی از این مزایا تفکر کلان کشور را به این سمت سوق می‌دهد که این صنعت به شکلی معقول، علمی و اقتصادی اداره شود که متاسفانه صنعت فولاد ایران به‌‌‌رغم همه توفیقاتی که داشته، گاها درگیر مشکلات و موانعی شده که حل آنها گرچه سخت است اما این مشکلات لاینحل نیست و با تصمیم‌سازی درست از جانب سیاستگذاران قابل حل است و شتاب پیشرفت این حوزه را به شدت بیشتر خواهد کرد؛ چراکه واقعیت امروز صنعت فولاد ایجاب می‌کند زیرساخت‌‌‌هایی بهتر و یک محیط اقتصادی پایدارتر را برای این بخش مهیا کنیم تا مزیت رقابتی خود را از دست ندهد.
صنعت فولاد اثری ویژه در اقتصاد کلان کشور دارد و سهمی که از GDP کشور به خود اختصاص داده قابل توجه و رو به افزایش است اما چالش‌های زیادی در ساختار تولید آن ریشه دوانده که باید به آن توجه شود. خاورمیانه درصد قابل توجهی از تولید فولاد جهان را داراست و ایران بازیگری بسیار مهم در منطقه به حساب می‌‌‌آید و با بازار بزرگی روبه‌‌‌رو هستیم که یک فرصت حیاتی برای ما مهیا کرده است.
باید توجه داشته باشیم ایران اگرچه در بحث نرخ به‌کارگیری ظرفیت، عملکرد خوبی از خود به جای گذاشته است اما باید متر اقتصادی سختگیرانه‌‌‌تری داشته باشد و با جهت‌‌‌گیری این صنعت به سمت تولید اقلام خاص ارزش افزوده را حداکثر کند و در عین تمایل به کسب ارزش افزوده بالاتر به فولادهای کم‌کربن سوق داده شود تا بحث احترام به محیط‌زیست که در عرصه جهانی به موضوعی مهم تبدیل شده را نقض نکند. ایران لازم است هرچه زودتر به این مسیر بپیوندد که البته سیاست کلان کشور باید هدایت صنعت به این سمت را عهده‌دار شود.
.jpg)
0 دیدگاه