پارسا پیروزفر بازیگر سینما و تلویزیون؛ مدرس، بازیگر و کارگردان نمایش، نقاش، نمایشنامهنویس و مترجم ایرانی است. پارسا پیروزفر از آن دسته بازیگران بی حاشیه ای است که تا به حال با هیچ رسانه ای مصاحبه نکرده است. پارسا پیروزفر جوایز متعددی را در زمینه های متفاوت بازیگری و آثار هنری دریافت کرده است. پارسا پیروزفر در سریال در چشم باد نقش ماندگار و اثر گذاری از خود به جا گذاشت. پارسا پیروزفر هنوز اقدام به ازدواج نکرده و مجرد است.
پارسا پیروز فر بازیگر مطرح و بی حاشیه کشورمان به تازگی به جمع بازیگران سریال یاغی به کارگردانی محمد کارت پیوست. این هنرمند جذاب و گزیده کار سینما برای اولین بار در شبکه نمایش خانگی حضور خواهد داشت.
محمد کارت کارگردان فیلم موفق شنای پروانه ساخت سریال یاغی را انتخاب پارسا پیروزفر آغاز می کند حضور این ستاره بازیگر می تواند جذابیت این سریال را بیشتر کند.
بیوگرافی پارسا پیروزفر
پارسا پیروزفر در 22 شهریور 1351 در تهران متولد شد. او دارای مدرک کارشناسی نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانشآموخته رشته بازیگری از آکادمی هنرهای نمایشی حمید سمندریان است. علاقهمندی اش به نقاشی سبب شد تا در طی سالهای 1363 تا 1369، هنگامی که او در مقطع تحصیلی دبیرستان و در رشته ریاضی و فیزیک مشغول به تحصیل بود، به خلق داستانهای مصور بپردازد.
بعد از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان در رشته ریاضی و فیزیک در سال 1369، پارسا پیروزفر تحصیلات خود را در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ادامه داد، منزلی که اولین تجربههای بازیگری تئاتر خود را نیز از صحنه نمایش آنجا آغاز نمود. از دغدغههای او همچنین همواره صدا بودهاست و زمانی را نیز از سال 1371 تا 1375 به صداپیشگی پرداختهاست. اولین حضور او در سینما در سال 1373 در نقشی کوتاه (شیخ سالک) در فیلم پری به کارگردانی داریوش مهرجویی بود.
همان سال، همزمان به تحصیل در رشته نقاشی، متد استانیسلاوسکی را نزد مهین اسکویی، کارگردان و مدرس تئاتر و مترجم آثار نمایشی آموخت؛ و در سال 1374 مشغول به آموختن بازیگری در آکادمی هنرهای نمایشی سمندریان نزد حمید سمندریان شد. اولین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر در سال 1374 در نقش ماریوس در نمایش بینوایان اثر ویکتور هوگو به کارگردانی بهروز غریب پور بود. او در سال 1376 با اتمام رشته نقاشی در مقطع لیسانس از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد.
همان سال با بازی در نقش هیکارو در نمایش بانو آئویی اثر یوکیو میشیما به کارگردانی بهرام بیضایی دومین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر رقم خورد. پیروزفر نمایشنامه هنر اثر یاسمینا رضا را در سال 1380 کارگردانی کرد و به روی صحنه برد. هنر اولین کارگردانی او بود. در سالهای 1384 و 1385 به تدریس بازیگری در مؤسسه فرهنگی و هنری کارنامه و همچنین تدریس کلاسهای فوقالعاده بازیگری در دانشگاه علامه طباطبایی پرداخت. او همچنین در سالهای 1386، 1389 و 1390 در مدرسه فیلمسازی و پژوهشهای سینمایی هیلاج به تدریس بازیگری پرداختهاست. از دیگر فعالیتهای هنری وی پس از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان که در مقاطع زمانی متفاوتی به آنها پرداختهاست میتوان از فعالیت در زمینه طراحی گرافیک، ساختن تیزر و مجسمهسازی نام برد. در حال حاضر نیز او همزمان با پرداختن به بازیگری سینما و بازیگری و کارگردانی تئاتر، در مقاطع زمانی متفاوتی به نقاشی، ترجمه آثار نمایشی اش و طراحی صحنه و لباس بعضی از این آثار نمایشی نیز میپردازد.
مقام پارسا پیروزفر در بازیگری و کارگردانی
پیروزفر در مقام بازیگر و کارگردان، نمایشهای گلن گری گلن راس اثر دیوید ممت به ترجمه امید روشن ضمیر را در سال 1390، نمایش نامه خوانی خدای کشتار اثر یاسمینا رضا را در سال 1391، نمایش سنگها در جیبهایش اثر مری جونز به ترجمه خود را در سال 1392، نمایش بر پهنه دریا اثر اسلاومیر مروژک را در سال 1393، نمایش ماتریوشکا به نویسندگی، کارگردانی و بازیگری خود را در سالهای 1395 و 1396، نمایش یک روز تابستانی اثر اسلاومیر مروژک به ترجمه خود و سپیده خسروجاه را در سال 1397 و نمایش ملاقات به ترجمه و کارگردانی خود را زمستان 1397 و بهار 1398 به روی صحنه بردهاست. پارسا پیروزفر در نمایش ملاقات نیز مانند ماتریوشکا خود طراح صحنه نمایشش بود.
ماتریوشکا (نمایشنامه اثر پارسا پیروزفر)
در سال 1394 پارسا پیروزفر نمایش 8 اپیزودی ماتریوشکا را که خود بر اساس داستانهای کوتاه آنتون چخوف ترجمه کرده و نوشته بود به صورت نمایشهای کوتاه، مرتبط و به هم پیوند خورده به صورت تک نفره (وان من شو) به اجرا درآورد. ماتریوشکا پنجمین کارگردانی او بود. کمدی درامهایی چند پرسوناژی که روی صحنه به صورت مونودرام به اجرا درمیآمدند. از نقاط قوت بازیگری پارسا پیروزفر میتوان به سولو پرفرمنس اشاره کرد. دانش عمیق او در اجرای تک نفره و همچنین متد استانیسلاوسکی به او این قدرت شگفت را میدهد که کاملاً و همزمان چندین نقش را زیست کند و همه آنها را به تنهایی به اجرا بگذارد. پیروزفر در اثر نمایشی ماتریوشکا خود به تنهایی ایفاگر بیش از 30 نقش بود. او قبل تر نیز در سال 1392 در نمایش سنگها در جیب هایش بالغ بر 10 نقش را، در کنار رضا بهبودی، خود به تنهایی اجرا کرده بود. طراحی مینیمالیستی صحنه ماتریوشکا با یک صندلی، یک میز و یک چراغ رومیزی آنتیک روسی و طراحی لباس این اثر نیز ایده خود او بود.
ماتریوشکا به مدت دو سال در شهرهای مختلف آمریکا و کانادا نظیر لس آنجلس، سن دیگو، برکلی، مونترآل و ونکوور اجرا شد و مورد استقبال کمنظیر تماشاچیان قرار گرفت؛ و پس از پشت سر گذاشتن اجراهای متعددی به دلیل استقبال کمنظیر تماشاگران در ایران در شهر تهران، سرانجام در زمستان 1396 به پایان رسید. پارسا پیروزفر برای بازی در نمایش ماتریوشکا موفق به دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بینالملل در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر در سال 1395 شد.
1 دیدگاه